Kiedy dostałam propozycję recenzji tej książki, pierwsze co rzuciło mi się w oczy przy czytaniu opisu, to hasło: “Dzieje miasta, które zniknęło, opowiedziane językiem, którego już nie ma.” Nie raz powtarzam, że chociaż jestem słoikiem, kocham Warszawę całym sercem i na razie nie wyobrażam sobie mieszkać nigdzie indziej. Byłam więc ogromnie ciekawa książki Łukasza Stachniaka, tym bardziej, że to debiutancka powieść młodego pisarza, do tego oparta na faktach.